Drie weken geleden zat ik in een Spaans koffietentje te schuilen voor de regen en sloeg ik Het Geschenk van Edith Eger open op deze bladzijde.
‘Je bent niet vrij als je je schuldig voelt.’ Boem. En ineens, daar aan dat kleine houten tafeltje in Valencia, mocht ik loslaten van mijzelf. Het moment dat ik op woensdagmiddag 13 oktober het knikje aan de huisarts gaf om Mama haar laatste injectie te geven. Ik liet het moment los en het was goed. Ik was vrij. ‘Dat geschenk kun je haar geven. Leef het leven ten volle.’ De tranen liepen over mijn wangen toen ik de woorden las. Niet van verdriet, maar uit verwelkoming. Ik gaf mezelf mijn vrijheid terug en stond weer open voor plezier in het leven en verwondering voor de wereld om mij heen. Dit was niet alleen een geschenk aan mijn moeder, maar ook aan mijzelf en ik voelde het borrelen. Stralen. Eenmaal weer wandelend in de warme Spaanse voorjaarszon, keek ik naar boven.
Vrijheid als geschenk. Het komt terug in dit prachtige boek, in de tripjes naar Antwerpen en Portugal die ik onlangs heb geboekt en de wanderlust die daarmee weer is aangewakkerd. Vrijheid komt terug in de meditatie-, mindfulness- en therapiesessies van de afgelopen 7 maanden. En is het heersende thema in recente levenslessen. De vrijheid om je authentieke zelf te zijn, om te doen waar je blij van wordt en het bewaken van je grenzen om die vrijheid te borgen. Ik draag het woord Freedom sinds een jaar bijna dagelijks bij me op een ketting en vandaag kreeg ik het andere boek van Edith Eger cadeau, De Keuze. Waarin de keuze centraal staat om ongeacht je omstandigheden altijd te leven in vrijheid. Jouw vrijheid. Dat mijn moeder nota bene op Bevrijdingsdag mij ter wereld bracht en het leven gaf, maakt dit geschenk voor altijd wederzijds. Een geschenk dat ik ook graag met jou deel.
Dus proost op vrijheid. Van mij voor jou.
Reactie schrijven