Ik wil je graag een verhaaltje voor het slapengaan vertellen. Ruim een halve eeuw geleden kwam een groot schip volgepakt met complete en incomplete families aan in de haven van Enkhuizen. Na maanden over de oceanen te hebben gevaren, zetten bemanning en passagiers eindelijk voet aan wal. Kou, sneeuw en vreemde mensen die de nieuwkomers verwelkomden.
Een van de families die van boord gingen, was het gezin van mijn opa en oma. Een half gezin, want mijn moeders oudere zussen moesten ze achterlaten. Er was geen tijd meer om nog langer te wachten met vluchten. Er was geen geld voor een kind extra. Gelukkig waren zij al volwassen en niet alleen: de een was al getrouwd en bij haar man, de ander kon bij de moeder van mijn oma blijven. Zodra mijn opa zijn eerste geld hier had verdiend, konden ook zij naar Nederland overkomen. Mijn moeder was een jaar of twaalf, haar broertje een paar jaar jonger.
Mama groeide op in Amsterdam en trok veel op met haar drie nichten in Osdorp. Wanneer ze met zijn vieren als een soort exotische meidenclub in minirokken de Kalverstraat inliepen, kregen ze altijd veel bekijks. In het weekend logeerde ze vaak bij haar nichten en op een dag riep hun buurman mijn moeders oom bij zich. "Broer! Je moet even langskomen! Ik heb hier een jongen uit Indonesië die een pakketje komt brengen. Leuk, kan hij Indonesisch met jullie praten."
Die jongen was mijn vader. Een moslim. Na het afronden van de MTS was hij als kok op een Duits vrachtschip gaan werken en vanuit Zuid-Sulawesi via Zuid-Afrika in Nederland aangemeerd. In Osdorp ontmoette hij mijn moeder en besloot te blijven. Ondanks dat hij als illegaal regelmatig het land weer werd uitgezet, bleef hij terugkomen, geld verdienen en dromen om met mijn moeder te trouwen. De Nederlandse taal leerde hij door gewoon met mensen te praten en niet door het Wilhelmus te leren of gekke vragen uit een cursus te beantwoorden.
Na vier jaar was het eindelijk zover: hij trouwde met mijn moeder en mocht blijven. De rest is geschiedenis. Althans voor mij. Een rijke geschiedenis van drie generaties die met keihard werken, volhouden en voor elkaar zorgen, middenin de Nederlandse maatschappij staan. Die de Nederlandse normen en waarden respecteren, de taal prima spreken en die de tradities van het land van onze voorvaderen ademen. En daar is niks onvreedzaams aan.
Welterusten. En morgenochtend opstappen.
Reactie schrijven